Nitong Huwebes, Abril 11, 2019, sinimulan ni Mike Pompeo, Kalihim ng Estado ng Estado Unidos, ang kanyang pagdalaw sa Chile, Paraguay, Peru at Columbia. Layon nitong makipagkoordina sa paninindigan ng nasabing mga bansa hinggil sa isyu ng Venezuela, at hanapin ang pagsuporta nila sa Amerika na kinabibilangan ng pagpapataw ng mas maraming sangsyon sa Venezuela.
Pero medyo lumayo ang pokus ni Pompeo. Sa kanyang talumpati pagkaraang dumating ng Chile, binatikos niya ang pamumuhunan ng Tsina sa Venezuela. Aniya, ang kilos ng Tsina ay tumutulong sa pagpabagsak ng Venezuela. Nagbabala siya sa mga bansang Latin-Amerikano na kung pahihintulutan ang pagpasok ng Tsina at Rusya sa kanilang bakuran, lilikha sila ng kaguluhan.
Di-bago ang ganitong pananalita ni Pompeo. May katulad na pananalita ang kanyang sinundan na si Rex Tillerson na nagsasabing "ginagamit ng Tsina ang impluwensiyang pangkabuhayan nito para manghikayat ng mga bansa sa Latin-Amerika, at posibleng may kabayaran ang iba't ibang bansang Latin-Amerikano kung ipagpapatuloy ang tunguhing ito." Ang nasabing mga pananalita ay nagpapakita ng pagkabahala ng Amerika sa pagbaba ng impluwensiya nito sa Latin-Amerika, at walang-kasiyahan sa pagpapalalim ng Tsina at Latin-Amerika ng kooperasyong may mutuwal na kapakinabangan.
Malakas ang pagkokomplemento sa isa't isa ng Tsina at mga bansang Latin-Amerikano at Caribbean sa proseso ng sarili nilang pag-unlad. Kaya, sa paghanap ng landas ng pag-unlad na angkop sa kalagayan ng sariling bansa, nauunawaan at kinakatigan nila ang isa't isa, walang humpay na lumalakas ang pagtitiwalaang pulitikal, at lumalalim ang kooperasyong may mutuwal na kapakinabangan.
Sa kasalukuyan, lampas sa 300 bilyong dolyares ang kabuuang halaga ng kalakalan sa pagitan ng Tsina at Latin-Amerika. Ang Tsina ay nagsilbing pinakamalaking trade partner ng Chile, Peru, Brazil at ibang bansang Latin-Amerikano. Noong unang kuwarter ng taong ito, umabot sa 7% ang proporsyon ng pag-aangkat at pagluluwas ng Tsina sa Latin-Amerika, at ito ay tumaas ng 0.7% kumpara sa gayun ding panahon ng tinalikdang taon. Nagiging bagong plataporma ng mutuwal na kapakinabangan at win-win situation ng Tsina at Latin-Amerika ang Belt and Road Cooperation.
Sa kasalukuyan, pinapasulong ng Tsina ang bagong round ng reporma at pagbubukas, at ito ay pagkakataong karapat-dapat na samantalahin ng Latin-Amerika. Sa ilalim ng ganitong tunguhin ng pag-unlad, ang ilang pananalita o babala na may kaisipan ng cold war ay posibleng lumikha ng pansamantalang paksa para sa opinyong publiko, pero, hinding hindi hahadlangan nito ang hakbang ng Tsina at Latin-Amerika sa kooperasyong may mutuwal na kapakinabangan.
Salin: Vera
