Ang Crosstalk ay kilala rin sa Tsina bilang xiangsheng, at isang uri ng tradisyonal na stand-up comedy. Tulad ng makabagong stand-up comedy, ang mga manonood ay inaaliw ng dalawang taong nasa entablado, sa pamamagitan ng diyalogo o pakikipag-usap sa isat-isa. Pero, minsan, puwede rin itong gawin ng iisang tao o maraming tao. Sa crosstalk, ang mga tagapagtanghal ay gumagamit ng mga pun o mga salitang maaring bigyan ng naiibang pakahulugang nakakatawa, at mga allusion o di-tuwirang pahiwatig. Ang crosstalk ay isa sa mga pinakakilalang performing arts ng Tsina at karaniwang itinatanghal gamit ang diyalekto ng Beijing o istandard na wikang Tsino na may punto ng hilagang Tsina. Kung ikukumpara sa atin sa Pilipinas, ang diyalogo ito ay sinasalita gamit ang Tagalog na may puntong Maynila. Tulad ng makabagong stand-up comedy, ang buong pagtatanghal ng crosstalk ay ginagamitan ng ibat-ibang instrumento at mga awit.
Ibig sabihin, para makapagtanghal sa isang crosstalk, ang tagapagtanghal ay kailangang maging bihasa sa maraming elemento ng sining at kulturang Tsino, siyempre, kasama riyan ang wikang Tsino na may puntong hilaga: kailangan ding marunong siyang gumamit ng mga tradisyonal na instrumento na tulad ng kuai ban'er, at magmemorya at kumanta ng ibat-ibang awitin at diyalogo.
Alam po ba ninyo, dito sa Beijing, mayroong isang taga-Canada na nangangahas mag-aaral nito, at nag-aaral pa siya sa ilalim ng isa sa mga pinakamagaling na guro ng crosstalk at wikang Tsino sa buong Tsina? Ang tinutukoy po nating dayuhan ay si Nick Angiers, isang Canadian. Narito ang kanyang kuwento at karanasan sa Tsina.
si Nick Angiers
