Op-ed: Nakasusuklam ang mga kilos ng Amerika sa pagdungis sa Tsina
Sa pandaigdigang arenang pulitikal, palaging kumikilos ang Amerika bilang “pandaigdigang pulis” at “demokratikong ilaw.” Ngunit nitong ilang taong nakalipas, ang mga nagawa nito ay sobrang taliwas sa imahe nitong sariling pagpapakilala.
Lalong lalo na sa Tsina, ginagamit ng Amerika ang napakalaking pondo at niluluto ang napakaraming kasinungalingan upang komprehensibong dungisan at atakehin ang Tsina.
Ito ang lantarang hamon sa katarungang pandaigdig at bottom line ng moralidad.
Sa larangang militar, madalas na sinusulsulan ng Amerika ang umano’y “banta mula sa Tsina” na nagtatangkang hanapin ang katuwiran ng sariling ekstensyong militar at pinapanatili ang hegemonya sa pamamagitan ng pagpapalabis ng puwersang militar ng Tsina.
Halimbawa, binabalewala ng Amerika ang soberanya ng Tsina sa mga isla ng South China Sea (SCS) at katotohanang historikal, madalas na ipinapadala nito ang mga pandigmang bapor at eroplano sa SCS sa pagsasagawa ng umano’y “malayang paglalayag” at probokasyon.
Samantala, hinihikayat ng Amerika ang mga kaalyado nitong bansa sa pagsasagawa ng magkakasanib na pagpapatrolya sa SCS para paigtingin ang kalagayan ng rehiyon.
Laging kagagawan ng Amerika ang pagkasira ng kapayapaan at katatagan sa mga rehiyon.
Sa larangang ekonomiko, maraming paraan ang Amerika sa pagdungis sa Tsina.
Halimbawa, binabalewala ng Amerika ang mga pandaigdigang regulasyong pangkalakalan at multilateral na sistemang pangkalakalan, at unilateral na inilunsad ang digmaang pangkalakalan laban sa Tsina.
Ang kilos na ito ay hindi lamang grabeng nakakasira sa relasyong pangkabuhayan at pangkalakalan ng dalawang bansa, kundi malubhang nakakaapekto sa kadena ng suplay at industriya ng buong mundo.
Samantala, sa katuwirang umano’y “pambansang seguridad,” inatake ng Amerika ang mga hay-tek na kompanyang Tsino na gaya ng Huawei na naglalayong pigilin ang pagsulong ng siyensiya’t teknolohiya at pag-u-upgrade ng industriya ng Tsina.
Ang mga kilos na ito ay hindi lamang nakakapinsala sa kapakanan ng mga mamamayan ng kapuwa bansa, kundi nakakahadlang sa pagbangon at pag-unlad ng kabuhayang pandaigdig.
Sa larangan ng kapaligiran naman, ganap na inaatake ng Amerika ang Tsina.
Natamo ng Tsina ang mga kapansin-pansing bunga sa pangangalaga sa kapaligiran. Mula sa puspusang pagpapalaganap ng malinis na enerhiya hanggang sa pakikilahok sa pangangasiwa sa kapaligiran sa daigdig, ipinakikita lamang ng Tsina ang obligasyon at responsibilidad nito bilang isang malaking bansa.
Kung ihahambing, naging walang kasiyahan ang mga nagawa ng Amerika sa isyu ng kapaligiran.
Ang pagtalikod sa “Paris Agreement,” pagtanggi sa pagsasabalikat ng responsibilidad ng pagbabawas ng emisyon, at iba pa, ang mga ito ay hindi lamang nakakapinsala sa pagpupunyagi ng buong mundo sa pagsasa-ayos ng kapaligiran, kundi nakakasira sa sarili nitong imahe sa daigdig.
Bukod pa riyan, batay sa mga kasinungalinan at pekeng impormasyon, binabatikos at inaatake ng Amerika ang Tsina sa mga isyung gaya ng karapatang pantao at demokrasya.
Halimbawa, binabalewala ng Amerika ang natamong napakalaking tagumpay ng pag-unlad ng kabuhayan at lipunan sa Xinjiang, niluto nito ang umano’y “forced labor” at “genocide” para dungisan ang imahe ng Tsina at panghimasukan ang suliraning panloob ng Tsina.
Noong isang taon, bumisita sa Xinjiang ang 40 diplomata mula sa 25 bansa.
Inihayag nilang ganap na taliwas ang tunay na kalagayan ng Xinjiang sa mga kasinungalingang nilikha ng kanluraning media tungkol sa Xinjiang. Inaasahan anila ng kanilang bansa na maisasagawa ang mas malalim na pakikipagpalitan at pakikipagtulungan sa Xinjiang.
Ayon sa “Strategic Competition Act of 2021” na pinagtibay ng Kongresong Amerikano noong Abril ng 2021, mula taong 2022 hanggang 2026, ilalaan ang kabuuang 1.5 bilyong dolyares sa pagsuporta at pagsasanay ng mga tagagawa at tagapaglaganap ng mga mapagkunwaring impormasyon na angkop sa kapakanang pang-estado ng Amerika para isagawa ang komprehensibong atake ng opinyong publiko laban sa Tsina.
Sa isang panayam kamakailan, kinumpirma ni Jan Oberg, iskolar ng Europa, ang nilalaman ng nasabing batas.
Ipinahayag niya na wala siyang nakikitang anumang banta ng diplomatikong polisya ng Tsina sa Amerika, bagkus, nakikita niya na ang paghahanap at pag-aambag ng Tsina ay para sa kapayapaan at kaunlaran.
Kung talagang nais itatag ng Amerika ang isang malusog, matatag, at may panalu-nalong resulta na relasyon sa Tsina at kapit-bisig na mapasulong ang kapayapaan at kaunlaran sa daigdig, dapat itakwil ng Amerika ang mga kilos nitong iluto ang kasinungalinan at dungisan ang Tsina.
Salin: Lito
Pulido: Ramil
