|
||||||||
|
||
Noong Abril ng 1979, iminungkahi ng Lalawigang Guangdong sa sentral na pamahalaan na nagsariling pamahalaan ng ilang rehiyong malapit sa dagat ang kanilang suliranin at itayo ang espesiyal na rehiyon na katulad ng rehiyon ng kooperasyong pangkabuhayan para umakit ng pamumuhunan ng mga manngangakal na dayuhan.
Noong katapusan ng taong 1981, ang karaniwang taunang kita ng bawat pamiliya sa nayon ay umabot sa 33 libo yuan.
Kahit naging mayaman, hindi namanatag ang loob ng mga magsasaka. Nababahala sila na baka babaguhin ang patakaran. Noong taong 1984, Si Deng Xiaoping, yunanong lider ng bansa, ay naglakbay-suri sa Shenzhen at binigyan niya ng lubos na pagpapahalaga ang mga praktika ng Shenzhen at ipinangakong ipagpatuloy ang patakarang ito.
Nawala na ang mga tao ng pagkabahala at maliwanag ang nagging pagbilis ng konstruksyon. Ang Shenzhen ay lumikha ng "kabilisan ng espesyal na rehiyong administratibo " na natapos ang isang palapag ng gusali sa loob ng 3 araws at iniharap rin ang slogang "ang panahon ay kuwarta".
Ngunit, lumitaw ang bagong problema. Isinalaysay ni Huang Xingyan, manager ng Yu Feng company, na:
"Marumi saanman sa Shenzhen. At maigting ang relasyon sa pagitan ng mga kapitbahay."
Dahil sa masamang kompetasyon, naging marumi ang nayon. Noong gitnang dako ng ika-9 dekada, unti-unting dumako ang Shenzhen sa kabuhayang hay-tek mula sa labor intensive modle. Maraming telentong hay-tek ang dumating doon.
Noong taong 2000, ang proyekto ng rekonstruksyon ay inilakip sa plano ng pamahalaan hinggil sa pag-unlad. Pagkatapos ng rekonstruksyon, isinagawa ang nagkakaisang pamamahala.
Maliit na nayon ay nagpanibago-anyo ng metropolitan
Ang Shenzhen ay isang microcosm ng reporma at pagbubukas ng Tsina sa labas.
Dati, ito ay isang maliit na nayong nagngangalang "yumin". Ang nayong ito ay 20m lamang ang layo sa Hong Kong sa kabila ng ilog, kaya, sa nakaraan, mahirap ang pagpigil ng ilegal na pagtawid ng mga tao dito, karamihan ay mga kabataan.
Si Tang Wenbiao ay isang taga-nayon at isinalaysay niya ang tagpo noon dati sa kanyang klase:
"Maraming mag-aaral ay tumakas sa H.K., unang araw, punong-puno pa ang klase, nguni't sa susunod na araw sangkatlo ng mga mag-aaral ang nawala. "
Ano kaya ang dahilan? Walang iba, kundi kahirapan. Ayon sa imbestigasyon noong 1978, sa nayong pinakamabuti ang kabuhayan, 134 yuan lamang ang karaniwang kita ng bawat tao sa isang taon. Si Fang Bao ay nanungkulan minsan bilang ng pambayang komite ng partido komunista ng Tsina ng bayan ng Bao'an noong ika-7 dekada ng tinalikdang siglo, sinabi niyang:
"Ito ay nagpapakita ng mithiin ng mga mamamayan na humanap ng pag-unlad at kayamanan at ang sistemang isinagawa naming noon ay pumipigil sa ganitong mithiin."
Ang limitasyon ng nabanggit na sistema ay tumutukoy ng limitasyong dulot ng pinlanong ekonomya. Nguni't, sinimulan ang pagbabago.
Noong taong 2000, ang proyekto ng rekonstruksyon ay inilakip sa plano ng pamahalaan hinggil sa pag-unlad. Pagkatapos ng rekonstruksyon, isinagawa ang nagkakaisang pamamahala.
Sa kasalukuyan, ito ay isa sa mga pinakamaunlad at pinakamayamang rehiyon sa Tsina at isang metropolitan na katulad ng Shanghai.
© China Radio International.CRI. All Rights Reserved. 16A Shijingshan Road, Beijing, China. 100040 |