Ipinatalastas Martes, Hulyo 16, 2019 ng International Monetary Fund (IMF) na tinanggap nito ang kahilingan ni Managing Director Christine Lagarde na magbitiw sa tungkulin. Anang IMF, agarang sisimulan ang prosidyur ng pagpili ng susunod na managing director. Sa kasalukuyan, sumusulong ang ika-15 General Review of Quotas sa IMF: sinumang hahalili kay Lagarde ay dapat sumunod sa agos ng panahon, aktibong pasulungin ang reporma sa kota at pangangasiwa ng IMF, at patuloy na pataasin ang tinig at pagkatawan ng mga bagong-sibol na pamilihan at mga umuunlad na bansa, para mapangalagaan ang legalidad at bisa ng IMF.
Sapul nang manungkulan bilang managing director ng IMF noong 2011, mahalagang pagsisikap ang ginawa ni Lagarde para mapasulong ang reporma ng nasabing institusyon. Noong 2016, nagkabisa ang plano ng IMF sa 2010 Quota and Governance Reforms. Ayon sa planong ito, halos 6% kota ang lumipat sa mga bagong-sibol na pamilihan at mga umuunlad na bansang kapos sa pagkatawan. Tumaas sa ika-3 puwesto ang karapatan sa pagboto ng Tsina, mula ika-6 noong nakaraan. May pagtaas din ang karapatan sa pagboto ng mga bansang gaya ng India, Rusya, at Brazil. Samantala, ibinigay ng mga maunlad na bansa sa Europa ang dalawang luklukan ng directorate na tagapagpaganap sa mga bagong-sibol na pamilihan at umuunlad na bansa. Ang lahat ng mga direktor na tagapagpaganap ay pinipili, sa pamamagitan ng halalan.
Pero ang kalagayan ng kota at pangangasiwa ng IMF ay hindi pa rin obdyektibong nagpakita ng pagbabago ng kayariang pangkabuhayan. Halimbawa, ang proporsyon ng GDP ng mga bagong-sibol na pamilihan at umuunlad na bansa ay katumbas ng kalahati ng buong mundo, at lampas sa 80% ang contribution rate nila sa paglago ng kabuhayang pandaigdig. Samantalang bumaba sa halos 20% ang proporsyon ng Amerika sa kabuhayang pandaigdig, pero pinakamalaki pa rin ang karapatan sa pagboto nito sa IMF, at mayroon itong veto power sa mga mahalagang kapasiyahan.
Sa kasalukuyan, ang kota sa pagboto ng iba't ibang ekonomiya ay hindi tugma sa katayuang pangkabuhayan. Ito ay hindi lamang nakakapinsala sa interes ng mga bagong-sibol na pamilihan at mga umuunlad na bansa, kundi nakakaapekto rin sa pagkatawan, obdyektibidad at legalidad ng IMF.
Sa hinaharap, sinuman ang mangungulo sa IMF, makikitang ang walang humpay na pagtaas ng proporsyon ng mga bagong-sibol na pamilihan at mga umuunlad na bansa sa kabuhayang pandaigdig ay magiging galaw ng panahon. Kaya kailangang patuloy na pataasin ang kota at porporsyon ng nasabing mga bansa sa IMF, saka lamang mas mabisang mahaharap ng IMF ang krisis, mapapangalagaan ang katatagan ng pinansyang pandaigdig, at mapapasulong ang pagsasaayos sa kabuhayang pandaigdig, tungo sa mas makatarungan at makatwirang direksyon.
Salin: Vera
